باران معرفت ز سحاب محرم است
آباد آن دلی که خراب محرم است

بوی گل و گلاب دهد روض? حسین
گل دیدگان و اشک گلاب محرم است

از هر دری گذر نتوان کرد بر بهشت
باب الحسین ادام? باب محرم است
ادامه مطلب...

ای بر لب تو  زمزم? ماه محرّم
بنهاده سر از شوق به درگاه  محرّم

از حنجر گلگون شهیدان خدایی است
پیغام تو را: گم نکنی راه محـرّم

بر گنبد افلاک ملک برد و برافراشت
پرچم ز کف قائد خونخواه محرّم
ادامه مطلب...

روضه شروع شد دل ما را بیاورید
سرمایه ام، سلاح بکا را بیاورید

یک سال میشود که پرم وا نمیشود
دستم به آسمان تو بالا نمیشود

یک سال میشود که دلم خاک خورده است
این چشم خشک راه به جایی نبرده است
ادامه مطلب...

ای دلبر زبانزد آئینه‌های نور
هر لحظه‌ روشنی بدرخشی به پای نور

هفت آسمان شکوه تو را جلوه می‌دهد
ای نور باشکوه تویی ماجرای نور

از هالة وجود تو ماه آفریده‌اند
از روشنای هر سخن تو دعای نور
ادامه مطلب...

دلم شور می زد که از دور دیدم
دو پیغام سرخ از بیابان رسیدند

سوارانی از کوفه و غصه هایش
که پیغمبر روض? یک شهیدند
 
رسیدند و از ماجرای تو گفتند
از این که نرفتند از کوفه بیرون
ادامه مطلب...

برگرد آقا کوفه جای آمدن نیست
مخروبه های شهر جای یاسمن نیست

اینجا زمانی عطر و بویی از علی داشت
جان خودم یک ذره بوی بوالحسن نیست

این ها تماما نامه هاشان کذب محض است
دیدم که اینجا یک نفر هم پشت من نیست
ادامه مطلب...

می گریزد از کوفه هرکسی که پا دارد
دست اگر دهد بالی، این محیط جا دارد

شهر را فرو بگذار با تمام دیبایش
رو به بادیه کانجا فرش بوریا دارد

آب کوفه را خوردم شور بود چون چشمش
هر عزیز در کوفه چشم زخم ها دارد
ادامه مطلب...

بالا گرفت بر من دلخون چو کارها
صیّاد من شدند تمام شکارها

بی مایگان به دایه انیسند تا به تیغ
زنگار بسته آینه ی کارزارها

بی مُهر و موم نامه به هم قرض می دهند
نان قرض می دهند به هم خانه دارها
ادامه مطلب...

چشمم برای آمدنت اشک پرور است
از چشمهای منتظرم کوچه ها تر است

پیک توام که در قفس تنگ آمده است
نامه بری که زخمی و بی بال و بی پر است

پرواز را ز خاطر من برده این دیار
این سرنوشت بی کسی این کبوتر است
ادامه مطلب...

در سلام نماز مغرب بود
مسجد از ازدحام خالی شد
واژه های کلام مردم شهر
از علیک السلام، خالی شد
ادامه مطلب...