خانه فاطمه آنروز تماشایی بود
که فضا جلوه گر از آیت زیبایی بود

در بهاری که  نسیمش نفس  جبریل است
گل ناز دگری  رو به شکوفایی بود

خانه ای را که خدا جلوه عصمت بخشید
در و دیوار پر از نقش شکیبایی بود

تا بیایند به تبریک محمد جبریل
با ملائک همه در حاال صف آرایی بود

به خدا چشم خدا دست خدا وجه خدا
ز جگر گوشه خود گرم پذیرایی بود

تا که قنداقه او را به بر اورد حسن
حالتی رفت در آنجا که تماشایی بود

ساکت از گریه نشد تا که حسینش نگرفت
این دو را چون که ز آغاز شناسائی  بود

دختری داشت در آغوش محبت زهرا
که سراپا همه ایینه زیبایی بود

دختری داشت سراپای همانند علی
زینبی داشت که ذاتش همه زهرایی بود

پنج تن آل عبا در دو جهان آقایند
وز شرف زینبشان وارث آقایی بود

پنج معصوم به او معرفت آموخته اند
که ز ایمان و یقین در خور یکتایی بود

وصف او عالمه غیر معلم شده است
تا به این مرتبه اش پایه دانایی بود

بود از صبر و رضا نایبه خاص امام
نازم او را که به این قدر  توانایی بود

کربلا صحنه عشق است و در آن صحنه عشق
همت زینب نستوه تماشایی بود

به علمداری صحرای بلا کرد قیام
رهبر قافله عشق به تنهایی بود

یک زن و آنهمه داغ دل و آنقدر شکیب
عقل از این واقعه در چنبر شیدایی بود

دیده ام کور که شد خاک نشین ره شام
آنکه خاک در او سرمه بینایی بود
***استاد سید رضا موید***