دنیا شنود پیام ما را             
عالم نگرَد مقام ما را
بخشید خدای حیّ منّان
 در عید علی تمام ما را
ای کعبه چو جان به برگرفتی
از دست خدا امام ما را
این جان محمّد است کعبه
بر او برسان سلام ما را
در زمر? دوستان مولا
امشب بنویس نام ما را
شیرین به ولایت علی کن
با کوثر نور، کام ما را
امشب در خود به غیر بستی
با صاحب خویشتن نشستی

ای کعبه حرم شدی از امشب             
در عرش، علم شدی از امشب
عالم همه تشن? کرامت
تو بحر کرم شدی از امشب
با دست خدا به لوح محفوظ
ممدوح قلم شدی از امشب
بت‌ها شده ذکرشان هوالحی
خالی ز صنم شدی از امشب
تا دم زنی از تجلّی هو
هو گفتی و دم شدی از امشب
طوبی که علی مرتضی را
تو خاک قدم شدی از امشب
دلداد? وصل یار بودی
دیوار نه، سینه را گشودی
تا فاطمه را ز دور دیدی     
چون جامه جگر ز هم دریدی
از چارطرف به نغم? وحی
 آواز? «فادْخلی» شنیدی
گویی که به شوق میهمانت
آغوش گشودی و دویدی
یا همچو کبوتران عاشق
بر گرد سر علی پریدی
هم ذکر «علی علی» گرفتی
هم بانگ «خدا خدا» کشیدی
یک عمر در انتظار بودی
امشب به وصال خود رسیدی
نور ازلی مبارکت باد
میلاد علی مبارکت باد
این مظهر داور است، کعبه!     
 این روح مطهر است کعبه
در مصحف سینه‌اش نگه‌کن
قرآن پیمبر است کعبه
بازوی ورا ببوس امشب
 این فاتح خیبر است کعبه
امشب پدر تمام عالم
در دامن مادر است کعبه
این سیّد کلّ انبیا را
جان است و برادر است کعبه
بر خویش ببال از این چه بهتر
مهمان تو حیدر است کعبه
این صاحب جاودانی توست
مولود نه، بلکه بانی توست
از مکّه و کعبه و پیمبر     
تبریک به ذات حیّ داور
انوار جمال غیب تا صبح
ازکعبه به‌عرش می‌کشد سر
دارند به کعبه شب‌نشینی
بنت اسد و خدا و حیدر
جبریل به احترام مولا
بر بام حرم گشوده شهپر
کعبه ز ولادت علی یافت
میلاد دوباره، جان دیگر
تطهیر شدی به نور مولا
ای بیت‌خدا! از این چه‌بهتر؟
بت‌ها همه سربه خاک سودند
تا صبح، «علی علی» سرودند
ای ذکر خوش حرم، ثنایت     
جان همه حاجیان فدایت
هم بوسه‌زده «حجر» به‌دستت
هم چشمِ «مقام»، جای پایت
رکن و حرم و صفا و مروه
هر چار، اسیر یک دعایت
جان دو جهان، رسول اکرم
دلداد? صوت دلربایت
با معجز? مسیح خیزد
بر مرده اگر رسد صدایت
والله‌که کعبه قطعه‌سنگی است
 زآن نیز کم است، بی‌ولایت
تو جانو حرم، تن است مولا
حج، دور تو گشتن است مولا
مداح تو ذات حی منّان     
اوصاف‌ تو «قدر»و «نور»و«فرقان»
توحید به مهر توست توحید
ایمان به ولای توست ایمان
بوذر به محبت تو بوذر
سلمان به ولایت تو سلمان
با بردن نام تو عجب نیست
در حشر رهد ز نار، شیطان
بر ختم رسل فقط تو خواندی
 قرآن، پیش از نزول قرآن
بوسید لب تو را محمّد
 یعنی که بخوان‌بخوان علی‌جان!
بگشا لب و وصف خویشتن‌گو
با سور? «مؤمنون» سخن‌گو
هم ‌عبدی و هم خدای مظهر     
هم نفس رسول، هم برادر
شمشیر خدا و شیر احمد
در غزو? بدر و فتح خیبر
یک ضربت تو به جنگ خندق
 از طاعت کائنات برتر
هر لحظ? لیلةالمَبیتت
با طاعت انس و جان برابر
با یک نگه تو خلق، سلمان
 با یک نفست همه ابوذر
والله قسم، قسم به قرآن
زیبند? توست نام حیدر
والله تو حیدری، علی‌جان!
شمشیر پیمبری علی‌جان!

تو روح کتاب آسمانی        
لبریز مبانی و معانی
توحید مقاوم ایستاده     
قرآن همیشه جاودانی
کردند همه صحابه اقرار
در محضر تو به ناتوانی
در کوی تو صد هزار موسی
فخریّه کنند بر شبانی
تو نفس محمّدی علی جان
بالله قسم ای رسول ثانی
کی گفته امام نفس احمد
گردند فلانی و فلانی؟
کی دیده که جاهل تیمّم
یابد به ولی حق، تقدّم؟
دیدید که نفس مصطفی کیست؟          
دیدید علی مرتضی کیست؟
دیدید که در خطاب قرآن       
ممدوح خدا در انما کیست؟
پاسخ بدهید روز خیبر           
از قلب علی گره‌گشا کیست؟
حجت به همه تمام گردید     
دیدیدکه حجت خدا کیست؟
خواندیم نماز رو به قبله     
دیدیم که قبل? دعا کیست
والله به جز علی نگوییم     
پرسند اگر امام ما کیست؟
ای خصم! بیا ببُر سر از ما
عالم ز شما و حیدر از ما
شیعه ز همه سر است فردا     
دنبال پیمبر است فردا
شیعه به ولایت امامش       
سیراب ز کوثر است فردا
یک یا علی از عبادت خلق     
 بالاتر و برتر است فردا
والله قسم پناه شیعه       
صدّیق? اطهر است فردا
والله قسم لوای توحید       
بر شان? حیدر است فردا
زیر علم ولایت او       
سرتاسرِ محشر است فردا
شیعه همه جا بوَد علی‌دوست
حقا که بهشت، عاشق اوست
شیعه است که اقتدار دارد        
شیعه است که اعتبار دارد
شیعه است‌که با نثار جانش     
سرخطِّ وصال یار دارد
شیعه است‌که با ولای حیدر       
می‌میرد و افتخار دارد
شیعه است‌ که‌در خزان غم‌ها       
با مهر علی بهار دارد
نه شوق بهشت در سر اوست       
نه بیم ز خشم نار دارد
دیدار علی بهشتِ شیعه است     
شیعه به جنان چه‌ کار دارد؟
«میثم» همه عمر حیدری باش
با مهر علی پیمبری باش
***استاد سازگار***