بیشتر از حدِّ انتظارِ فقیر است
آنچه که در بینِ کوله بارِ فقیر است

پیشِ تو افتادنم مقامِ بلندی است
گاه زمین خوردن افتخارِ فقیر است

داد زدم خانه یِ تو را بشِناسم
روزیِ یک شهر در هوارِ فقیر است

خیر ببیند خودش و ایل و تبارش
هر که به دنبالِ کار و بارِ فقیر است

بینِ کرم خانه جایِ اهل کرم نیست
بیشترِ وقت ها کنارِ فقیر است

گریه یِ من باز کرد قفلِ کرم را
ریخت و پاشِ کریم کارِ فقیر است

بیشتر از التماس کردنِ سائل
سفره یِ تو چشم انتظارِ فقیر است

پشتِ درِ خانه ات مُعَطّلِمان کن
آبرویِ رفته اعتبارِ فقیر است

اهلِ کرم هر کجایِ شهر که باشند
هر شب جمعه سرِ مزارِ فقیر است
***علی اکبر لطیفیان***