لحظه ها میل بندگی دارند
وقت  ادعیه خوانی دل شد

چشم را باید  اشک پاشی کرد
وقت خانه تکانی دل شد
**
حال و روز زمین چه دیدنی است
آسمان رخت نو به تن کرده است

سالروز تولد ماه است
چقدر شب ستاره آورده است
**
رد پای فرشته ها روی
جانماز زمین شکوفا شد

همه دل تنگ این هوا بودند
غنچه ی سـبز ربنا وا شد
**
بزم عشقی خدا به پا کرده است
همه دعوت شدند و مهمانند

خوش نشینان  سفره ی افطار
ریزه خوار بهار قرآنند
**
در همین  لحظه های نورانی
باری از دوش یک نفر بردار

روزه داری فقط نخوردن نیست
چون علی کیسه ی سحر بردار
***صابر خراسانی***