به هر چه غیر خدا پشت پا زد و جان داد
 به خانه رنگ کبود عزا زد و جان داد

برای حاجت همسایه ها دعا می خواند
 دوباره سر به همه خانه ها زد و جان داد

حریم گیسوی ما را به پنجه ها نسپرد
 که شانه بر سر گیسوی ما زد و جان داد

ز درد سینه و پهلو به خویش می پیچید
 میان بستر خود دست و پا زد و جان داد

نشد که آب خنک دست او دهد اسماء
 حسین را دم آخر صدا زد و جان داد

کشید روی سرش چادری و بعد از آن
 گریز گریه به یک بوریا زد و جان داد
***محسن حنیفی***