آب شدم بس به زمین خون ز سرم ریخت
بال پریدن نمانده بس که پرم ریخت

"خانه ی حیدر" نه شده "گلشن زهرا"
با نفسم لاله ز بس دور و برم ریخت

پشت در خانه که افتادم علی گفت:
وای که بی یار شدم من، سپرم ریخت"

سوخت در و ،سست شد و ،روی من افتاد
داد زدم فضه بیا که ثمرم ریخت

دست علی بسته بود و دست همه باز!
از اثر هجمه ی شان برگ و برم ریخت

حرف ز تابوت زدم زینب من مرد
خاک یتیمی به سرش گل پسرم ریخت
***رضا رسول زاده***

طلیعه ی فاطمیه
تسلیت یابن الحسن گشته عزای مادرت
آسمان دارالعزاست

بر مزار مخفی او خاک ریزی بر سرت
آسمان دارالعزاست
***
فراق پیامبر (ص)
ای پدر جان رفتی ومحزون تو زهرا شده
حیدرم تنها شده

بعد تو پای غریبه در سرایم واشده
حیدرم تنها شده
***
دیوار و در
پهلویم بشکسته دیگر در پس این در شده
فضه بر دادم برس

با علی چیزی نگو که غنچه ام پرپر شده
فضه بر دادم برس
***
آتش گرفتن در خانه
بین آتش درب خانه بر سرم آوار شد
دیده هایم تار شد

سینه ی من داغ از گلبوسه ی مسمار شد
دیده هایم تار شد
***
کوچه ی بنی هاشم
ضربه ای از ثانی و یک ضربه از دیوار خورد
مادرم ای مادرم

خواست برخیزد زجا سیلی دیگر بار خورد
مادرم ای مادرم
***
بلال
با اذانت شهر یثرب بیقراری می کند
ای اذان گوی نبی

فاطمه یاد پدر افتاده زاری می کند
ای اذان گوی نبی
***
بیت الاحزان
بعد از این قبر عمویم بیت الاحزان من است
عرش گریان من است

میزبان ناله های قلب سوزان من است
عرش گریان من است
***
بستر بیمادری
بس که لاله می چکد از جای جای پیکرت
شد گلستان بسترت

باغبان گشته این ایام کار همسرت
شد گلستان بسترت
***
وداع
می شود خاموش از امشب ناله های یاربم
جانم آمد بر لبم

یا علی جان تو و جان حسین و زینبم
جانم آمد بر لبم
***
شهادت
ای مسیحای علی بار دگر اعجاز کن
دیده بر من باز کن

ای پرستویم بمان یا با علی پرواز کن
دیده بر من باز کن

***
شام غریبان
باغبان تنها شده گلخانه ی او سوخته
قلب او افروخته

دیده بر تکه لباس بر روی در دوخته
قلب او افروخته
***
غسل
می دهم با فضه امشب شستشویت فاطمه
وای از پهلوی تو

بازویت دارد ورم، سرخ است رویت فاطمه
وای از پهلوی تو
***
تشییع
من امیرالمومنینم پهلوان خیبرم
خورده سیلی همسرم

جسم بی جان گلم را روی دوشم می برم
خورده سیلی همسرم
***
تدفین
خاک می ریزم به روی جسم چون نیلوفرت
ای فدایت حیدرت

لرزه افتاده به زانویم کنار پیکرت
ای فدایت حیدرت
***
بعد از شهادت
رفتی و تاریک شد بعد از تو این کاشانه ام
ای صفای خانه ام

چادرت بر سر نماید دختر دردانه ام
ای صفای خانه ام
***رضا رسول زاده***