«تو کشيده اي به آتش، دل عاشقان، نه قرآن
ز چنين سياهکاري، شده رو سفيد شيطان

بخدا مسيحيان هم ز چنين جفا مَلولند
ز چنين جفا که کردي،توي بي حيا به فرقان

تو چه مي کشي به آتش، کلمات دين و دل را؟
که خداست صاحب آن و خودش بر آن نگهبان

نه به کاغذ و نه دفتر، که کتاب آسماني
شده حک به جان عاشق، شده حک به قلب انسان

تو پليد و رو سياهي، که کني چنين گناهي
که چنان تو، گاه گاهي، بکنندمان پريشان

از چنين سياه کاري، تو جهان به خشم آري
همه ي جهان بماند؛ چه کني به خشم ايران؟!

برو اي حرامزاده، ز کف آبرو نهاده
همه تُف کنند بر تو، ز مسيحي و مسلمان»

I pulled to the fire, the heart of lovers, not the Quran

G Syahkary such, it has a white devil

God, Christians also preach such Mlvlnd

G such anguish that you"ve, to my shameless Criterion

What you draw fire, the words faith and heart?

That God is the owner and its own guard

Neither paper nor office, the holy book

Engraved by John Love, has carved a human heart

You filthy and black, so that you sin

So that you, sometimes, distressed Bknndman

Such a black thing, you enrage the world, yes

Keep all the world; what you outrage to Iran?

Go to a bastard, G floor established prestige

They spit on you all, Christian and Muslim

Poems: By Amir Ameli

مجمع فرهنگي مذهبي احياي غدير ساري