در آن عصر که غارت آغاز شد

ترحم زِ دلهـــايــشان دور شد

يکي خنده ميکرد و ميگفت که

جهيـــزي? دخــتــرم جور شــد

**********************

آرام،!نيا خواهر مضطر برگرد

جانِ گلويِ علي اصغر برگرد

اينها همگي دزد سرِقافله اند

تو پيشِ سرِ علي اکبر برگــرد

مهمانم و نوبــت پذيرايي من

تا اينکه نبيني تنِ بي سر ،برگرد

چون خاکِ بيابان دهنش پُرشده بود

با دست اشاره کرد،خواهر برگرد

((محسن داداشـي))