شد بي کفن بودن در اين عالم نشان تو

وقت سفر نام حسين ورد زبان تو


اي بي کفن صاحب کفن از آسمان گشتي

پوشيده شد در نور حق قد کمان تو

آمد کفنهايي که قد پنج تن باشد

شد اولينش مادر زهرا از آن تو


گويد حسين در عالم معنا که اي مادر

سهم من عريان و خونين نوش جان تو


جسم مرا در بوريايي جمع مي سازند

اين بي کفن بودن شد ارث خاندان تو


تو بانوي اسلامي و تاج سرم هستي

کوري چشم عايشه ها مادرم هستي